Verschil tussen lage druk en hoge druk

Lage bloeddruk versus hoge bloeddruk

Wat is hoge bloeddruk?

Hoge bloeddruk wordt gedefinieerd als Systolische bloeddruk boven 140 mmHg en diastolische bloeddruk boven 90 mmHg gemiddeld 2 of meer metingen bij 2 afzonderlijke kliniekbezoeken. Volgens het Joint National Committee for Prevention, Detection, Evaluation and Treatment of High Blood Pressure (JNC VII) wordt hypertensie ingedeeld in vier categorieën:.

1. Normaal Systolisch minder dan 120 mmHg, diastolisch minder dan 80 mmHg

2. Pre-hypertensie Systolic 120 - 139 mmHg, Diastolic 80-89 mmHg

3. Stage I Systolic 140 - 159 mmHg, Diastolic 90 - 99 mmHg

4. Stadium II Systolisch boven 160 mmHg, Diastolisch boven 100 mmHg

hypertensie kan worden onderverdeeld in primaire of essentiële hypertensie en secundaire hypertensie. Essentiële hypertensie heeft geen detecteerbare oorzaak, terwijl secundaire hypertensie er één heeft. Ernstige hypertensie boven 180/110 mmHg is van extreem klinisch belang. Een hypertensieve noodsituatie is een bloeddruk hoger dan 180/110 mmHg met nieuwe of doorlopende beschadiging van de einden. Hypertensieve urgentie is bloeddruk boven 180/110 mmHg zonder eigenschappen van het eindorgaan. Hypertensieve beschadiging van endorganen kan omvatten encefalopathie, hemorragische beroerte intracraniële bloedingen, myocardinfarct, linkerventrikelfalen, acuut longoedeem.

Pathogenese van essentiële hypertensie is buitengewoon complex. Cardiale output, bloedvolume, bloedviscositeit, vaatelasticiteit, innervaties, humorale en weefselfactoren beïnvloeden de bloeddruk. De meeste mensen hebben de neiging om een ​​verhoogde bloeddruk te hebben naarmate ze ouder worden.

Een verscheidenheid aan aandoeningen kan leiden tot secundaire hypertensie. Endocrinologische aandoeningen zoals acromegalie, hyperthyreoïdie, hyperaldosteronemie, overmatige secretie van corticosteroïden (Cushing's), feochromocytoom, nieraandoeningen zoals chronische nierziekte, polycystische nierziekte, systemische aandoeningen zoals collageenvasculaire aandoeningen, vasculitis kunnen secundaire hypertensie veroorzaken.

Hypertensie tijdens de zwangerschap is een ander belangrijk gebied. Hypertensie, protienurea en convulsies kenmerken eclampsie. Eclampsie kan abruptio placentae, polyhydramnio's, foetaal compromis en foetale dood tot gevolg hebben.

Wat is lage bloeddruk?

Lage bloeddruk kan door verschillende mechanismen worden veroorzaakt. Vermindering van het bloedvolume, dilatatie van perifere bloedvaten en vermindering van cardiale output als gevolg van hartfalen is de belangrijkste pathofysiologische triade. Vermindering van het bloedvolume kan worden veroorzaakt door ernstige bloeding, overmatig nierverlies door polyureum, diurese, waterverlies door ernstige huidaandoeningen en brandwonden. Uitzetting van perifere bloedvaten kan te wijten zijn aan geneesmiddelen zoals nitraten, bètablokkers, calciumantagonisten, verminderde sympathische tonus en vagale stimulatie.

Tijdens de zwangerschap is er sprake van een algemene vasodilatatie, verlaging van de viscositeit van het bloed en toename van het bloedvolume, wat leidt tot een netto verlaging van de bloeddruk, vooral tijdens de eerste twee trimesters. Endocrinologische aandoeningen zoals hypoaldosteronisme, corticosteroïd-insufficiëntie kunnen de bloeddruk verlagen.

Van diabetes is bekend dat het lage bloeddruk veroorzaakt, vooral als gevolg van diabetische autonome neuropathie. verbreken hypotensie staat bekend als schok. Er zijn verschillende soorten shock. Hypovolemische shock is te wijten aan vermindering van het bloedvolume. Cardiogene shock is te wijten aan het verminderde vermogen van het hart om bloed te pompen. Neurogene shock is het gevolg van verminderde sympathische tonus of excessieve parasympathische input. Anafylactische shock is een overdreven allergische reactie. Ernstige verlaging van de bloeddruk kan de perfusie van organen verminderen, wat resulteert in ischemische beroerte, hartinfarct, acuut nierfalen, darm ischemie.